کافه بوداپست 1932

کافه بوداپست ۱۹۳۲ محل جمع شدن آدمهای پرتلاش و امیدوار است. ما در اینجا قهوه می‌خوریم. روی ایده ها و پروژه های خودمون کار میکنیم. فیلم میبینیم و فیلم میسازیم. و خیلی کارهای دیگه که باید بیاین و ببینین:

از همه مهم تر اینکه اینجا فضای کار اشتراکی داره و میشه کار کرد. بله کار کردن ممکنه یکم سخت باشه ولی سعدی این طور نفرمود که به عمل کار نیاید، به سخندانی شاید حافظ جان!

در کل منظور این که اگه چند نفری می خواین یک کاری بکنین باید بشینین تو باشگاه بوداپست، حرف بزنین و انجامش بدید وگرنه به سخندانی هم هیچ.

در حال حاضر چشم انداز فیزیکی ما به یه دیوارنگاره خیلی بزرگه و یه میدون خیلی معروف، میدون انقلاب.

ما می خوایم این چشم انداز رو هم توسعش بدیم. اون طرف ولی چشم دلمون خیلی می بینه، فراتر از تصورات بعضی ها نه همه.

بچه های کافه بوداپست 1932 از سال 93 دور هم جمع شدن و روی ایده ها و پروژه هاشون همکاری کردند.

در نهایت برای ایجاد کسب و کارها و ایده های جدیدی که داشتند در محلی جمع شدند که از سال 97 اسمش رو گذاشتند کافه بوداپست 1932!

اگر شما هم آدم پرتلاش و امیدواری هستید و دوست دارید در طرح های ما همراه باشید میتونید به باشگاه  بپیوندید. تا در قشنگ کردن جهان خودمان و دوستانمان نقش داشته باشیم!

بیا حرفامونو بزنیم

بعضی‌ها از حرف زدن لذت می‌برن بعضی‌ها دوست ندارن زیاد حرف بزنن!

به هرحال مواردی هست که باید بشینی و حرف بزنی! (اگه نشینی انگار میخوای سریع تموم بشه حرفا).

مثلا چند نفری می‌خواین یه کاری بکنین. سوالاتی مطرح هست:

  • چیکار می‌خوایم بکنیم؟ (فعل)
  • مهم‌تر: چه کسانی؟ (فاعلین)
  • از چه زمانی؟ (قید زمان)
  • کجا؟ (قید مکان)

باشگاه بوداپست 1932 توی وسط شهر تهران پایتخت ایران محلی هست که شاید برای حرف زدن جای مناسبی باشه!

بیاید اینجا به عنوان یکی از قیدهای مکان و البته مهم‌ترین و مرکزی ترین قید مکان! شما به عنوان فاعلین در مورد فعل و دیگر قیدها صحبت کنید.

یا مثلا کلا میخواین با دوستاتون حرف بزنین، تجدید خاطره، تفعیل خاطره!

یا مثلا یه وقتایی لازمه با خودتون حرف بزنین! یعنی لازمه با خودمون حرف بزنیم. حرف هایی که شاید هیچکس غیر از خودتون بهش اهمیت نمیده. حرف هایی که شاید مهم ترین حرف های کل زندگیمون باشه! خیلی وقت ها مشکل ما اینه که با خودمون و دیگران حرف نمی زنیم.

بقول استاد “من حرف می زنم پس هستم” یعنی وجود خودم رو با حرف هایی که می زنم ابراز و اعلام می کنم.

به نظر من کلا حرف زدن خوبه! چون کمک میکنه مسائل حل بشن!

بعضی از حرف ها که اینجا نوشته ایم:

روز پرستار!

روز پرستار!پنجشنبه (22 اردیبهشت _ 11 می) «امروز خفن‌ترین پرستاری که میشناسم رو با غذا و نوشیدنی مورد علاقه‌اش سورپرایز می‌کنم! یهمحبت کوچولو توی وقت …

روز پارک!

روز پارک! چهارشنبه (21 اردیبهشت _ 11 می) «امروز زنبیلم رو پر از خوراکیای خوشمزه می‌کنم و میرم به پارک مورد علاقه‌م! زیراندازم رو پهنمی‌کنم، …

روز شب بیداری!

روز شب بیداری!سه‌شنبه (20 اردیبهشت _ 10 می)#فیلم امروز «امروز تمام شب رو بیدار می‌مونم! قدم می‌زنم، آواز می‌خونم، فیلم می‌بینم،کار می‌کنم! مطمئنم شبخیلی اتفاق‌های …